De vergrijzing van de bevolking kondigt een enorme toename aan van de broosheid en een grotere behoefte aan professionals en gespecialiseerde zorgstructuren. De essentiële informatie over de wetenschappelijk geteste middelen om dit syndroom te voorkomen en te verlichten.
Het broosheidssyndroom wordt gekenmerkt door een functionele achteruitgang, die over het algemeen begint na de leeftijd van 65 jaar en leidt tot een afname van de autonomie en dus hulp bij alledaagse activiteiten vereist. De diagnose wordt gesteld door de aanwezigheid van ten minste drie van de volgende vijf criteria: gewichtsverlies, uitputting, zwakte, traagheid en inactiviteit.
Onder de factoren die de grootste invloed lijken te hebben op het risico op het ontwikkelen van broosheid zijn calorie-inname, eiwitinname, vitamine D, E, C, B6 en foliumzuur. Lage innames werden in verschillende epidemiologische studies in verband gebracht met een hoger risico op broosheid.
Voorlopig is er geen curatieve behandeling voor broosheid. De inspanningen zijn meer gericht op preventie en de behandeling van symptomen zoals sarcopenie (progressieve en algemene afname van spiermassa, kracht en fysieke prestaties bij ouderen).
De wetenschappeijk bewezen meest efficiënte bijdrages zijn tot nu toe die waarbij lichaamsbeweging en voeding worden geïntegreerd. Volgens de door de auteurs geciteerde studies:
Ten slotte blijkt het voedingsadvies voor ouderen ook doeltreffend te zijn, vooal als ze aan ondervoeding lijden.
Bron: Dietary Factors Associated with Frailty in Old Adults: A Review of Nutritional Interventions to Prevent Frailty Development. Hernández Morante JJ, Gómez Martínez C, Morillas-Ruiz JM. Nutrients. 2019 Jan 5;11(1). pii: E102. https://preview.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30621313